Milczenie owiec: dr Lecter w pełnej krasie

W końcu nadszedł czas na moje kolejne spotkanie z dr. Lecterem. Jak pisałam już przy recenzji „Czerwonego smoka” kupiłam przypadkiem drugi tom z serii i dlatego z poprzednim zapoznałam się przez e-booka. „Milczenie owiec” mam na szczęście w wersji papierowej, kieszonkowej. Naprawdę, może takie książki nie są za ładne, ale idealnie wchodzą do torebki ;P

Tytuł: Milczenie owiec

Tytuł serii: Hannibal Lecter

Numer tomu: 2

Autor: Thomas Harris

Tłumaczenie: Andrzej Szulc

Liczba stron: 432

Gatunek: thiller, kryminał

Wydanie: Albatros, Warszawa 2017

Clarice Starling to wzorowa studentka Akademii FBI. Gdy zaczyna staż w sekcji behawioralnej dostaje pozornie proste zadanie: ma spotkać się z  genialnym psychiatrą i kannibalem, Hannibalem Lecterem, by wyciągnąć z niego kilka informacji do badań.

W tym samym czasie na terenie USA grasuje seryjny morderca. FBI postanawia wykorzystać relacje łączącą Starling z dr. Lecterem, licząc, że współpraca z nim pozwoli złapać złoczyńcę, nim ten zamorduje kolejną osobę.

                                                                                                                             

Pierwszy tom historii o Lecterze nie dał mi tego, czego oczekiwałam: thilleru w powieści nie dostrzegłam, a słynnego kannibala prawie w książce nie było. Dobrze jednak, że sięgnęłam po kontynuacje serii. Może i w tej części nie ma Grahamam, za którym zdecydowanie przepadam, ale tym razem naprawdę nieźle bawiłam się w trakcie lektury.

Jedno z moich głównych zastrzeżeń do książki niestety zostaje. Choć „Milczenie owiec” czyta się wręcz niewiarygodnie szybko to osobiście thilleru w tej książce po prostu nie widzę. To znaczy, rozumiem, które fragmenty miałyby nim być, ale po mnie po prostu spłynęły. Nie czułam dreszczy w trakcie lektury, mimo, że powinnam, biorąc pod uwagę gatunek tej książki. Być może naprawdę jest to wina tłumaczenia, tak jak podejrzewałam przy „Czerwonym smoku”? Chciałaby, by tak było, naprawdę. Bo poza tym to bardzo dobra książka.

W końcu dostajemy większą porcję dr Lectera i to jest zdecydowanie ogromny atut tej części. Teraz w pełni rozumiem, czemu ta postać jest tak kultowa. To bardzo charyzmatycznych bohater, któremu jednocześnie chce się zaufać i powiedzieć wszystko, a z drugiej strony taki, który budzi lęk przez to, co zrobił i przez to jak inteligentnym jest człowiekiem. Jego elegancja, wiedza i spryt sprawiają, że aż miałabym ochotę z nim porozmawiać, nawet, jeśli miałabym za to przypłacić życiem. Będąc z tym panem z jednym pomieszczeniu nigdy nie wiadomo, czy go nudzimy, czy bawimy i czy przypadkiem nie planuje nas zamordować. Ach, tak, uwielbiam Hannibala Lectera i chyba długo nie przestanę!

Pozostałe postacie też wypadają nieźle. Clarice Starling to inteligentna, młoda kobieta z dobrze zarysowanym charakterem. W tej części dowiadujemy się też więcej o Crawfordzie, który pokazuje bardziej ludzką twarz. Także morderca, którego obserwujemy w tej części podoba mi się bardziej, niż ten z poprzedniej części. Buffalo Bill jest po prostu na swój sposób i śmieszny, i żałosny, ale jednocześnie przerażający.

Wartka akcja „Milczenia owiec” sprawia, że w trakcie lektury naprawdę nie da się nudzić. Tu cały czas coś się dzieje, a jeśli dodamy do tego fakt, że większość miejsc z książki naprawdę istnieje, dostajemy kawałek porządnej, realistycznej literatury. Pod względem stylu, czy języka może nie jest to dzieło sztuki, ale niewątpliwie Harris stworzył naprawdę dobrą książkę.

Nawet, jeśli tak jak ja mieliście pewne zastrzeżenia do „Czerwonego smoka” polecam sięgnąć po kontynuacje. Wypada lepiej od części pierwszej, głównie przez rozwinięcie genialnej postaci, jaką jest dr Lecter. Może nie jest to jedna z książek, które pokochałam i które będę opiewać, ale trudno mi nie docenić tak błyskotliwej powieści jak ta. Polecam, jeśli tylko macie ochotę na porządnie poprowadzoną historię kryminalną.

* * *

– Nadal budzisz się czasami w środku nocy, prawda? Budzisz się w kamiennej ciemności i w uszach masz krzyk owiec?

–  Czasami.

–  Sądzisz, ze jeśli uda ci się własnoręcznie złapać Buffalo Billa i uratować Catherine, to owce umilkną. Sądzisz, że je także uda się uratować i nie będzie budzić cię po nocy ich krzyk? Tak? Clarice?

– Tak. Nie wiem. Może.

Fragment „Milczenia owiec” Thomasa Harrisa