Ash kontra martwe zło. Sezon 1: Polowanie na martwiaki

Trzydzieści lat temu w niewielkiej chatce w lesie Ash (Bruce Campbell) razem z przyjaciółmi przez przypadek uwolnili Zło. Wtedy udało mu się je poskromić, teraz jednak znów powraca i mężczyzna znów musi stawić mu czoło.

„Ash kontra martwe zło” to kontynuacja trzech klasyków: „Martwego zła”, „Martwego zła 2” oraz „Armii ciemności”. Z tych wszystkich filmów oglądałam jedynie ten ostatni, który szczerze mówiąc niezbyt przypadł mi do gustu. Humor tam przedstawiony nie do końca mi odpowiadał, a efekty specjalne po prostu po latach kują w oczy. Nie byłam więc zbyt pozytywnie nastawiona do kontynuacji, ale cóż, stało się: obejrzałam serial. I mimo moich obaw, nie było tak źle, jak myślałam, że będzie.

Jeśli oglądaliście którykolwiek z wymienionych przeze mnie filmów i lubicie go nie ma chyba możliwości, by ten serial Wam się nie spodobał: to pełnoprawna kontynuacja, która humorem, czy samym światem przedstawionym nie odbiega od nich. Miałam wrażenie, że twórcy po prostu uwielbiają i „czują” to co robią i w takim przypadku po prostu nie możecie się na tym zawieść.

Ash kontra martwe zło, sezon 1
(Ash vs evil dead)
serial komediowy, horror

A w każdym innym... cóż, może być różnie: „Ash kontra martwe zło” to nie jest serial dla każdego. Łączy dwa gatunki: horror w bardzo klasycznym wydaniu i komedię. To połączenie ostatecznym rozrachunku daje nam tonę kiczowatych efektów, krzyków i masę farby udającej krew, która po prostu MUSI spaść na twarz jakiejś postaci obok, gdy już się rozlewa. Nie jest to więc serial dla osób o słabych nerwach, ale z drugiej strony cała scenografia dotycząca Zła wygląda tak sztucznie, że chwilami trudno się nie uśmiechnąć, widząc ją.

W międzyczasie nasz główny bohater bezustannie raczy nas bardzo mądrymi tekstami, a sceny, w których zakłada swoją piłę wręcz emanują epickością. Pozostała dwójka głównych bohaterów – Pablo (Ray Santiago) oraz Kell (Dana DeLorenzo) bezustannie próbują naśladować swojego przyjaciela, przez część czasu robiąc za jego uczniów i obserwując, jak wspaniałym wojownikiem jest.

Zdecydowanie, to wątek komediowy jest tym, co sprawia, że ten serial działa, a ja równie zdecydowanie tego rodzaju żartów po prostu nie czuje. Rozumiem je, ale nie potrafię się z nich śmiać, przynajmniej: zazwyczaj nie. Niemniej, jeśli ktoś kupuje ten kicz, tą tonę krwi i głupich tekstów na pewno w świecie Asha się odnajdzie.

Poza żartami ten serial to po prostu prosta, ale dobra przygoda: mamy trójkę bohaterów, którzy wyruszają, by uratować świat, a my obserwujemy ich podróż, przygody i relacje między nimi. Każda z postaci jest bardzo charakterystyczna i ma w sobie coś, za co można ją polubić. Ash to starszy człowiek z duszą nastolatka, Pablo jest uroczym chłopcem, zaś Kelly to typowa „kick ass girl”. To połączenie charakterów dość dobrze działa, a gdy dodamy do tego wartką akcję na tym serialu nie można się chyba nudzić.

Sam pomysł ze złem budzącym się do życia i walką ze światem oczywiście najbardziej oryginalny nie jest, ale po pierwsze: to kontynuacja już starych filmów, po drugie: to nie fabuła robi ten serial, a po trzecie: całość jest na tyle dobrze poprowadzona, że tej wtórności jakoś szczególnie nie widać. No chyba, że za wtórność ktoś uważa nawiązywanie do klasyki horroru :)

O ile zwykle seriale trwają 45 minut, albo więcej, tak w tym przypadku odcinek jest nieco krótszy i trwa niespełna pół godziny: moim zdaniem to bardzo fajny czas dla takiego lekkiego przerywnika od pracy.  Bo jako taki sprawdza się naprawdę nieźle.

Powtórzę chyba po raz kolejny: „Ash kontra martwe zło” to niezły serial, ale nie dla każdego. Mogę go polecić fanom starych filmów, albo osobom, które lubią krwawy i kiczowaty za razem czarny humor. Inni niech lepiej zostawią go w spokoju :)