Zbieracz Burz. Tom II: Kończymy i dorastamy!

Przygodę z Zastępami Anielskimi zaczęłam prawie od końca o czym przeczytać możecie tutaj. Link poprowadzi Was do recenzji przedostatniej części serii, a poniżej znajdziecie część ostatnią :) Moja przygoda z historią o Daimonie Freyu dobiega końca, ale oczywiście chce się z Wami podzielić moimi spostrzeżeniami. 

Chce też przypomnieć, że blog żyje tylko połowicznie w chwili obecnej ;) Generalnie chwilowo od siódmej do osiemnastej nie mam nawet dostępu do komputera, ewentualnie - do telefonu, jak mi się chce. Na pewno wrócę w połowie sierpnia, być może nieco wcześniej, ale... cóż, zobaczy się.

Tytuł: Zbieracz Burz. Tom II
Tytuł serii: Zastępy Anielskie

Numer tomu: 4

Autor: Maja Lidia Kossakowska
Liczba stron: 416
Gatunek: angel fantasy

Daimon Frey ukrył się na ziemi przed okiem swych byłych przyjaciół, pragnących jego zagłady.
Michał totalnie oszalał, zaślepiony chęcią zabicia Abaddon
Lampka próbuje ogarnąć Głębie. Razjel próbuje poradzić sobie z ginącymi członkami Służb Specjalnych. Mod zaś się zakochuje.
A nad wszystkimi wisi pewna straszliwa myśl... czy Burzyciel Światów na prawdę dostał od Jasności rozkaz zniszczenia Ziemi? Czy może to Cień mąci mu w głowie?

Jeśli miałabym wybrać jedno słowo, które opisałoby ostatni tom Zastępów Anielskich niewątpliwie brzmiałoby: dorastanie.

Bo tak, w ostatnim tomie właściwie wszystkie postacie, które dane było nam poznać zmieniają się i ewoluują, zaczynając dostrzegać to, czego nie widziały wcześniej. I choć może wydawać się to nieco nachalne, mnie taki zabieg w żadnym razie nie przeszkadzał.

Mimo ogromnej ilości bohaterów wszyscy zostali w odpowiedni sposób rozwinięci, a ich wątki zostały porządnie domknięte. Oczywiście, nie ma się co spodziewać w tej serii portretów psychologicznych, ale postacie jak były, tak są, porządnie zarysowane. Cały czas ja lubię, uwielbiam i rozumiem, nawet, jeśli mówimy o panu Głębi, Lucyferze. Bo wiecie, tak szczerze, Lucek to na prawdę porządny facet. W historii Kossakowskiej chyba nie ma bohaterów, których bym nie polubiła... Gdybym jednak miała wybierać swoich faworytów w dalszym ciągu byłby to Daimon Frey oraz Pan Tajemnic, Razjel. 

źródło

Autorka w ostatnim tomie zaczęła nieco kombinować z narracją, nieco ją zmieniając. Czy wyszło jej to na dobre...? Trudno mi to ocenić. Nie przeszkadzało mi to zbytnio, niemniej, wielką fanką zastosowanego przez nią zabiegu (o którym nie będę więcej mówić, aby Wam niczego nie spopoilerować) nie jestem. Muszę jednak przyznać, że niektóre opisy potrafiły mnie nieco nudzić... Na całe jednak szczęście akcja która pojawiała się chwilę później wszystko ładnie nadrabiała.

Zakończenie serii jest dokładnie takie, jakiego się spodziewałam, choć nie powiem, autorka ładnie ubrała wszystko w słowa. Nie czepiam się jego, szczególnie, że sama nie widzę innego rozwiązania dla tego typu historii, niemniej na pewno nie udało się jej mnie zaskoczyć. Jest dobre i takie, jakie powinno być - ni mniej, ni więcej.

Zakończenie Zastępów Anielskich powinno zadowolić sympatyków serii, a inni... cóż, inni nie mają po co sięgać po tą książkę ;) W końcu to ostatni tom. Bez znajomości poprzednich nie ma po co do niego zaglądać. Mimo wszystko, samą serię polecam każdemu, kto tylko czuje się zainteresowany: to dobra, choć dość lekka fantastyka, która na pewno umili wieczór sporej rzeszy fanów tego gatunku. Muszę też przyznać, że seria nieźle sprawdzi się w przypadku pań: bo choć nie jest to najdelikatniejsza historia, to jednak jej autorką jest kobieta, która chyba dobrze wie, jakich postaci chcą inne przedstawicielki jaj płci :D O ile oczywiście czytelniczki nie mają nic przeciwko odrobinie brutalności....