Byłam, widziałam i wspominam - o musicalach

O musicalach pisałam na blogu już w maju 2015 roku. Dziś chce znów poruszyć ten temat, tym razem w nieco inny sposób. Mianowicie, chce Wam krótko opowiedzieć o paru na których byłam :) Nie ma ich szczególnie wiele, ale cóż, cały czas liczę na więcej! Jeśli zainteresuje Was ten temat dajcie znać, a zrobię kolejny wpis, tym razem o musicalach, które po prostu znam, a których nie widziałam na żywo. Niestety, ale takich jest znacznie więcej, nad czym cały czas ubolewam. 

High School Musical On Stage

Oto musical, który był pierwszym, jaki widziałam na żywo :D Niestety, szczerze mówiąc nawet nie pamiętam w którym dokładnie roku go widziałam. Obstawiam 2011, aczkolwiek pewności nie mam. Poszłam na niego dzięki cioci, która załatwiła mi i mojej siostrze bilety. High School Musical znałam już wcześniej z Disney Channel, i to całkiem dobrze, ale choć lubiłam go nigdy nie byłam jego wielką fanką. Szczerze przyznam, że z samego spektaklu niewiele pamiętam. Było... fajnie. I tyle. Chyba nieco irytowały mnie polskie wersje piosenek, które znałam już wcześniej. Musical obejrzałam na deskach gliwickiego teatru :)

Tarzan

Tarzana w Polsce można było zobaczyć (a może dalej można?) na deskach zabrzańskiego Domu Muzyki i Tańca. Gdy się o tym dowiedziałam wyprosiłam od rodziców bilety i pierwszego czerwca 2012 roku udało nam się razem na niego pójść. Jak było? Cudownie. Moja siostra narzekała na zmienioną wersje tekstów piosenek, ale szczerze mówiąc mi one chyba nawet bardziej przypadły do gustu. Ta polska wersja boadway’owskiego musicalu wypadła naprawdę dobrze. Stroje małp wprawdzie z zewnątrz mogą wyglądać nieco śmiesznie, jednak na scenie naprawdę działa się magia: było głośno, było tanecznie i muzycznie. Samej historii chyba nikomu przedstawiać bliżej nie muszę :) Był to pierwszy musical, na który wybrałam się w pełni świadomie.

Jesus Christ Superstar

Na ten musical miałam się wybrać z pewnym moim kolegą, ostatecznie jednak byłam na nim z... szkołą. Kiedy? Wiosną 2016 roku. Byłam na chorzowskiej wersji tejże sztuki i wiecie co? To był pierwszy musical oglądany na żywo, który szczerze mnie rozczarował. Janusz Radek (w roli Judasza) wprawdzie zachwycił mnie swoim wokalem, ale miałam wrażenie, że pozostała część obsady nie do końca mogła pokazać swoje umiejętności. Przy okazji słyszalność była naprawdę okropna: nie rozumiałam połowy tekstu, co oznaczało ni mniej, ni więcej tyle, że nie zrozumiałam historii, której wcześniej nie znałam. Sama fabuła, o której później słyszałam też nieszczególnie mi się spodobała... i choć niektóre kawałki z Jesus Christ Superstar lubię to jednak ten musical do mnie nie przemawia.

Rodzina Adamsów

Na Rodzinę Adamsów również wybrałam się wiosną 2016, tym razem z rodziną. Musical nie zrobił na mnie wielkiego wrażenia: był po prostu miłą historyjką, chwilami śmieszną... i właściwie tyle. Niemniej, wokal Sylwii Banasik, którą poznałam już wcześniej dzięki Studiu Accantus, a która grała rolę Wednesday zachwycił mnie na żywo tak samo, jak robi to poprzez słuchawki, a Miłosz Mogiwelski w roli Pugsley’a sprawdził się również znakomicie. Z tego co wiem musical wystawiany już nie będzie, a szkoda, bo dla fanów tejże serii na pewno była to cudowna zabawa.

Jakie plany na teraz? Cóż, niewielkie: ceny biletów przerażają moją studencką kieszeń. Ale na pewno 30 marca wybieram się na Notre Dame w Gdyni. Niestety, rezerwowane w grudniu bilety i tak zapewniły mi miejsce w ostanim rzędzie XD Chcielibyście jakąś relacje z tego wydarzenia?