Biblioteczka: Nie ma to jak w domu!

Poprzednim razem, gdy pisałam o mojej biblioteczce post dotyczył mojego mieszkania na studiach. Dziś, jako, że dość niedawno do mojego pokoju przyszła nowa półka, postanowiłam pokazać Wam jak zmieniło się to w moim pokoju :) Niestety, remont cały czas trwa, wszystko bardzo powoli się tworzy i idealnie nie jest, ale w końcu większość moich książek, a przynajmniej większość tych „ulubionych”, stoi równo obok siebie :)

Muszę przyznać, że początkowo chciałam układać je kierując się wielkością, ale ostatecznie są poukładane w miarę tematycznie, nazwiskami autorów (nie chodzi o alfabet :D). To po prostu ułatwia mi odnalezienie się w tym wszystkim. W każdym razie, gdy już to wszystko ułożyłam chyba w końcu zrozumiałam, czemu widok obcych biblioteczek zwykle na mnie wrażenia nie robi, a na moją uwielbiam patrzeć: większość z tych książek znam osobiście, przeczytałam je, mam je, bo coś jednak dla mnie znaczą. I to sprawia, że przyjemnie mi się przy niej obcuje, nie sam fakt, że mam wokół siebie książki. Zdecydowanie nie lubię mieć u siebie nieprzeczytanego stosu.

Cóż, zaczynajmy! Wybaczcie mi tylko jakość zdjęć: mój pokój jest dość ciemny, a jasny obiektyw zostawiłam daleko od domu. Najpierw zajmę się opisem głównych półek, a potem przejdziemy do tych pochowanych po kątach :)

Umyślnie na najwyższych dwóch półkach ułożyłam książki, po które za często nie sięgam. Najwyższa półka to przede wszystkim młodzieżówki, takie jak „Zmierzch”, „Szklany miecz”, czy seria „Heartland”.  Są dla mnie dość nostalgiczne, dlatego miło jest mieć je na widoku, ale wiem, że nie będę sobie pluć w brodę za to, że nie mogę po nie sięgnąć bez krzesła. Przy okazji najwyższa półka, jak widzicie, jest też mieszkankiem dla moich weneckich masek, które czasem mogliście widzieć na zdjęciach :D

Półka znajdująca się nieco niżej to książki nie mające z fantastyką wiele wspólnego.  „Lalka”, Żeromski i generalnie – klasyka i lektury.           Poza tym „Prawo Mojżesza”, jakieś historyczne romansidła i inne takie, które czasem po prostu warto mieć pod ręką i których szkoda mi chować. Oczywiście nie może braknąć ozdóbek: tą półkę ozdabia mój pyrkonowy sztylecik i urodzinowa „kartka” w nieco rozbudowanej wersji.

Trzy najniższe półko to te, do których mam po prostu najprzyjemniejszy dostęp, a więc tu znajduje się głównie fantastyka: zarówno ta, którą lubię, jak i ta, która coś po prostu dla mnie znaczy.

Idąc od góry: najpierw mamy Tolkiena. W tym zbiorku brakuje jeszcze jednego tomu, który posiadam, ale który mam ze sobą na studiach.  Trochę śmiesznie wygląda „Drużyna Pierścienia” przy tych dwóch, pięknych wydaniach kolejnych tomów, ale cóż, tak wyszło :) Potem mamy trochę polskiej fantasy pomieszanej z powieścią historyczną, bo nie chciałam rozdzielać książek Piekary. Następnie Martin, jedna książka Hohlebeina, trochę amerykańskiego SF, znów jakieś fantasy i cudowna książka Doyle’a, którą po prostu wolę mieć niżej.

Półka niższa to chyba takie moje ukochane książeczki (poza paroma wyjątkami), choć te z wyższej półki też właściwie bardzo lubię :) Trylogia „Imperium”, która ma przepiękne grafiki na okładkach, potem mój cały Sapkowski, „Pan Lodowego Ogrodu”, książki Glukhovsky’ego, po sztuce od Piskorskiego i Łukawskiego, Ćwiek i dwie książki od Kossakowskiej.

Najniżej można znaleźć w sporej mierze dość młodzieżowy, ale jednak istotny dla mnie misz-masz. Trzy książki od Sandersona, które akurat aż tak młodzieżowe nie są, ale mniejsza z tym „Kroniki Świata Wynurzonego”, „Dziedzictwo”, „Harry Potter” (miejsce na półce jest, bo „Przeklęte dziecko” zostało pożyczone komuś), „Opowieści z Narnii” (gdzieś mam wszystkie, ale... gdzie? Nie wiem XD). Poza tym „Księga bez tytułu” i jej kontynuacja, która młodzieżówką akurat nie jest no i trzy pojedyncze sztuki: pierwszy tom „Trylogii czarnego maga”, „Zły jednorożec” oraz „Danina. Nowoczesna Baśń”.

Jak możecie zauważyć, nie lubię, gdy książki nawalone są jedna na drugą. To moim zdaniem wygląda niezbyt ładnie i niezbyt schludnie, a jednak wole, gdy mój pokój mi się podoba. Dlatego część książek dalej jest pochowanych w szufladach, o czym wspominałam już wcześniej.

Pod regałem mam trzy szuflady. Książki można znaleźć w dwóch z trzech. Nie są jakoś konkretnie posegregowane: po prostu sobie są i już :) W pierwszej poza zwykłymi książkami są jakieś podręczniki z liceum i jakieś albumy, albo encyklopedie, czy „naukowe” rzeczy dla dzieci.

Szuflada numer dwa to ciąg dalszy tego, co szuflada numer jeden, ale tu doszły jeszcze jakieś pojedyncze magazyny i parę moich drobiazgów. Te różowe świeczniki wygrałam w jakimś blogowym konkursie, a pudełko towarzyszy mi od podstawówki. Dostałam je od jakiegoś kolegi na urodziny i kiedyś była w nim papeteria :D

No i na sam koniec nie mogło zabraknąć mojej pirackiej skrzyni! Odkąd ją dostałam, mieszkają w niej książki i nie planuje tego zmieniać. W końcu skarby trzeba trzymać w odpowiednim dla nich miejscu. Tu znów mamy kompletny misz-masz, który wymaga poukładania, ale cóż, by to zrobić muszę załatwić sobie więcej półek...

Nie są to wszystkie moje książki: część jest ze mną na stancji, część się gdzieś poukrywała. Niemniej, mnie już przeraża ich ilość, a przecież to i tak stosunkowo mała biblioteczka. Boje się sytuacji, w której chcąc nie chcąc będę musiała upychać je na półce, a to ostatnia rzecz, którą chciałabym zrobić. Cóż, takie życie książkocholika, prawda? :D