Wszyscy patrzyli, nikt nie widział: Wokół karcianych intryg

 Hausenberg to miasto mroku i tajemnic oraz – przede wszystkim – karcianych oszustw. Młody i niezwykle utalentowany szuler, Salva, zostaje przyjęty pod skrzydła jednego z legendarnych graczy. Tworząc komitywę z zabójcą o imieniu Niko oraz złodziejaszkiem, Peterem, postanawia wykonać przekręt, dzięki któremu nigdy nie zostanie zapomniany.

Tytuł: Wszyscy patrzyli, nikt nie widział

Tytuł serii: Miasto Szulerów

Numer tomu: 1

Autor: Tomasz Marchewka

Liczba stron: 325

Gatunek: urban fantasy

Wydanie: SQN, Kraków 2017

„Wszyscy patrzyli, nikt nie widział” zbierało różne opinie: od pozytywnych, po zdecydowanie negatywne. Nie dziwię się ani jednej, ani drugiej ze stron: to zdecydowanie nie jest książka idealna i choć sama ją polubiłam, to do ideału wiele jej brakuje.

Zacznijmy więc może najpierw od tych negatywnych aspektów. Tomasz Marchewka to osoba, która pracowała przy „Wiedźminie 3” jako autor scenariuszu, więc teoretycznie miał już do czynienia z pisaniem. Jednak stworzenie książki to trochę inna para kaloszy   i kilka rzeczy naprawdę wyszło tutaj kiepsko. Zacznijmy od fabuły: w książce o łotrzykach ta powinna być raczej prosta i klarowna, z jasno wyznaczoną akcją. Niestety, tego tu zdecydowanie brakuje. Teoretycznie „coś” cały czas się dzieje, jednak… często trudno odpowiedzieć sobie na pytanie konkretnie co.

Wynika to, w mojej ocenie, z dwóch głównych problemów. Po pierwsze, Marchewka bawi się chronologią i chociaż jest ona zaznaczona przed każdym z rozdziałów to poukładanie sobie tego w całość w trakcie czytania może być męczące. Po drugie, same charaktery nie są zbyt wyraziste. Poza Salvą raczej nie mają w sobie niczego konkretnego, nawet jego kompani zlewali mi się w jedno, a co dopiero postacie trzecioplanowe, knujące w tle istotne dla całokształtu intrygi?

Mam jednak nadzieję, że Marchewka jeszcze się „wyrobi”, bo osobiście widzę w nim potencjał. Przede wszystkim zaczął od czegoś niekoniecznie oczywistego. Jego świat przypomina mi trochę „Grimm City” Ćwieka: dostajemy wymyślone miasto z bandziorami i z mrocznym klimatem, ale z minimalną ilością „nadprzyrodzonych” elementów. Z tym, że całość skupia się nie na baśniach, a grach karcianych od których tu się wręcz roi. Jednocześnie wyraźnie widać, że twórca jest tym tematem po prostu mocno zainteresowany, co buduje naprawdę ciekawy nastrój całości.

Styl autora jest stosunkowo przystępny, choć czasem brakuje mu lekkości. Niemniej, przyjął w tym wszystkim konkretną konwencje i nie gubił się. Miałam wrażenie, że jeszcze przed pisaniem zaplanował, jakie zwroty będą w tekście budowały język specyficzny dla tego świata i nie wahał się ich używać, co także tworzy dobry klimat.

Naprawdę chciałabym zobaczyć książkę tego autora, utrzymaną w dokładnie tym klimacie, ale napisaną teraz, po tym, gdy już zdobył doświadczenie przy tworzeniu pierwszej. A że „Wszyscy patrzyli, nikt nie widział” rozpoczyna serię, mam na to spore nadzieje. Przyznam jednak, że życzyłabym sobie, aby nie były to teksty bezpośrednio ze sobą związane: choćbym chciała to do tych postaci nie przywiązałam się wcale i zapewne za jakiś czas będę pamiętała jedynie klimat tego świata, a nie jego bohaterów.

* * *

- Poza tym - zagadnął znowu Nino - nie wiem, coście są tacy naburmuszeni. Prawda, może nie wszystko poszło, jak zaplanowaliśmy, ale przynajmniej była pierwszorzędna awantura! Zupełnie jak wtedy, kiedy zawalił się ten burdel w Salinie, pamiętacie?

- Nino - westchnął ciężko Petr - on się nie zawalił. Rozpieprzyłeś belki podporowe głową ochroniarza.

Fragment „Wszyscy patrzyli, nikt nie widział” Tomasza Marchewki

Za możliwość przeczytania książki dziękuję portalowi czytampierwszy.pl!