Co przeczytałam od początku 2021 roku? + Kilka nowych pozycji na półce

Cześć! Przychodzę dziś z trochę postem-hybrydą, bo właściwie chcę pokazać, co książkowego do mnie przyszło w ostatnich dniach, ale jednocześnie mam tego za mało, by poświęcić tym pozycjom cały wpis. Dlatego uznałam, że mogę zrobić też małe podsumowanie tego, co przyniósł mi czytelniczo początek 2021 roku.

Jak widać po stosiku, królował u mnie Maciej Parowski. Cztery tytuły po prawej są z nim bezpośrednio związane. Dwa są jego autorstwa, „Fenix Antologia” zawiera między innymi jego treści, a „Pożeracz szarości” został wydany pod jego redakcją. Posty na temat większości z tych książek już się pojawiły, o „Czasie fantastyki” jeszcze niedługo będzie. Przyznam, że do jedynej powieści z tej grupy, czyli „Twarzy ku ziemi” nie pałam nadmierną miłością, ale to generalnie były pozycje warte poznania.

Poza nimi przeczytałam jeszcze pięćinnych książek. „Trylogię snów” Kerstin Gier skończyłam już w całości (recenzja trzeciego tomu niedługo) i podsumowując, mogę właściwie tylko się powtarzać. To porządna warsztatowo rzecz, ale raczej dla młodszego czytelnika. „Pyłu”, jak wiecie, nie skończyłam, ale męczyłam go tak długo, że postanowiłam uznać, za przeczytany, zaś o „Trupokupcach” ledwo wczoraj pojawił się post, do którego mogę Was tylko odesłać.

Przyznaję, nie był ten początek roku zbyt porywający. Pojawiły się pozycje ciekawe, ale nie takie, do których pałałabym wybitnie żarzącym się uczuciem. Mam nadzieję jednak, że teraz będzie po prostu lepiej.

 

Jeśli chodzi o nowości, to jest ich „aż” cztery. Pierwsza książka od góry to najnowszy „Virion” Ziemiańskiego, który trafił do mnie poprzez portal Czytam Pierwszy. Z tego powodu już sobie go powoli czytam, ale jestem na zbyt wczesnym etapie, by cokolwiek mówić. Do tej pory z tym autorem spotkałam się tylko raz przy okazji „Pomnika cesarzowej Achai” i nie było to spotkanie zbyt miłe, ale miało miejsce przed laty. Także sprawdzę, przeczytam, a potem wydam sąd, czy Ziemiański ponownie jeszcze zagości na mojej półce. Może się nawet „odobrażę” na Fabrykę Słów? Zobaczymy, bo dawno nie miałam nic od tego wydawnictwa. W każdym razie post o tamtej książce pojawił się na samym początku istniena bloga: był siódmym opublikowanym!

Następne trzy książki to moje zakupy w Taniej Książce. Ilustrowana „Nawałnica mieczy” to właściwie główny powód tych zakupów. Kupowałam ją nie dla siebie, ale dostęp mieć mam. A że nie mogła przybyć do mnie sama, to postanowiłam spełnić marzenie, które tliło się we mnie od dawna. I tak do koszyka trafił „Ostatni jednorożec” Beagle’a w ilustrowanym wydaniu Nowej Baśni. Chciałam go od dawna i na pewno będę z radością go czytać, bo obrazki wewnątrz są przesłodkie. No i oczywiście, skoro już wzięłam dwie powieści, to nie mogło zabraknąć i trzeciej, także do koszyka wpakowałam „Zabawki diabła” Anny Kańtoch. Skoro już zaczęłam zbierać mocniej jej książki, to pozostało mi tylko kontynuowanie tego zbieractwa.

 

A Wam jak minął początek tego roku pod czytelniczym kątem?