Ja, inkwizytor. Bicz Boży

Witajcie! Znów moja dłuższa nieobecność na blogu.... cóż, w czasie wakacji odpoczywałam od wszystkiego :) Nawet od książek - z ledwością przeczytałam Starcie Królów Martina oraz połowę książki, której recenzje macie poniżej. Nawet z fotobloga niemal zupełnie zrezygnowałam i chyba przeniosę to, co pisałam tam, tutaj - tak od czasu, do czasu. Blogspot ma jednak o wiele większe możliwości, a mimo sentymentu do tamtej platformy (mój najstarszy blog wszech czasów), to jednak... jest niewystarczający. Ale dość gadania! Zapraszam do recenzji :)

Cykl: Ja, inkwyzytor (Cykl Inkwizytorski)

Tytuł: Bicz Boży

Autor: Jacek Piekara

Liczba stron: 483

Gatunek: fantastyka

Bicz Boży to, jeśli pamięć mnie nie myli, ósmy tom Cyklu Inkwizytorskiego i pierwszy, jaki z niego przeczytałam, a szczerze mówiąc, na razie nie zapowiada się, bym czytała kolejne... ale po kolei!

Cały cykl przenosi nas do alternatywnego świata, w którym Chrystus zszedł z krzyża i zabił wszystkich niewiernych, niemal doszczętnie niszcząc przy tym Rzym, przez co zupełnie zmieniony został charakter chrześcijaństwa. W prawdzie, Bóg dalej jest miłosierny i podobno wybacza winy skruszonym, jednak przy tym jest też karzący i brutalny. Aby rozprawić się z niewiernymi powołał Świętą Inkwizycje, instytucje z ogromnymi wpływami, przed którą drżą nawet najsilniejsi. Piekara wysyła nas do XV wieku i za przewodnika w swoim świecie daje nam nijakiego Mordimera Madderdina, który jest nikim innym jak właśnie inkwizytorem. W tej części cyklu nasz bohater jest członkiem śledztwa, które bada tajemniczą śmierć biskupa oraz innych dostojników Kościoła. 

Mimo, że jest to już któraś z kolei część, nie trzeba czytać poprzednich, aby się w tym świecie odnaleźć: wszystko jest dobrze wyjaśnione, przy okazji, każda część jest zupełnie innym opowiadaniem. To nic innego jak powieści detektywistyczne; jedyną różnica jest właśnie alternatywny świat. 

Spodziewałam się po tym cyklu na prawdę dużo, szczególnie, że słyszałam o nim wiele dobrego, ale... zawiodłam się i to bardzo. Nie, nie jest to zła książka! Nie zrozumcie mnie źle. Sama fabuła w miarę wciąga, wprawdzie niektóre fragmenty bardziej, inne mniej - ale pod tym względem wszystko gra. Powieść jest dobrze skonstruowana. Narracja nie jest wybitna: Mordimer mnie nieco irytował, szczególnie, gdy zaczynał sam siebie wychwalać, a jak na książkę osadzoną w dość mrocznym świecie język jest zbyt lekki, zbyt... ironiczny wręcz, przez co całość trudno traktować na serio, ale w gruncie rzeczy nie jest źle. Sam bohater, jak już wspomniała, bezustannie siebie chwali, chwali swoją lotność umysłu, swoje talenty, spryt etc., czym właśnie nieco irytuje, ale skonstruowany jest dość dobrze. Niemniej, nie wydaje mi się, by była to postać, do której będzie wzdychać żeńska część czytelniczek... co akurat mi nie przeszkadza, aczkolwiek znam kilka osób dla których jest to mały problem.

Ale... ale... właśnie, te pozornie małe rzeczy, które zwróciły moją uwagę sprawiły, że czuje spory zawód. biło mi się o uszy, że te pierwsze części Cyklu są lepsze - kto wie, może i prawda. W końcu, przy ósmej części zaczyna robić nam się taśmowiec... a biorąc pod uwagę fakt, że ta część nie łączy się za dobrze w całość z poprzednimi ma ku temu całkiem niezłe predyspozycje. Ale i tak miałam nadzieję, że będzie to kolejna wybitna książka polskiego pisarza, którą będę uwielbiać - a szczerze mówiąc, nie mam większej ochoty, by sięgać po inne części. Owszem, Piekara jest pomysłowym pisarzem i tego odmówić mu nie można, ale przynajmniej w przypadku Bicza Bożego choć sam wykreowany świat jest ciekawy, to sama zagadka jest... zwykła, dość typowa i wcale nie aż tak trudna do rozwiązania przez czytelnika. Jeśli spojrzeć na tą powieść przez pryzmat powieści detektywistycznych jest po prostu przeciętna. Także... jeśli macie możliwość by tą powieść przeczytać i nie przeraża Was wizja takiego świata - sięgnąć możecie, bo poznać warto i tego nie żałuje, ale... chyba lepszym pomysłem byłoby sięgnąć po wcześniejszą część... kto wie, może są napisane na wyższym poziomie?