Nowości na półce + "rzeczy do robienia" na kwarantannie

Jako, że ogólnopolska kwarantanna trwa w najlepsze, ja jakże mądrze i spontanicznie robię kolejne książkowe zapasy. Tym razem nie ma tego może aż tak dużo, ale chwilowo się wstrzymuje, by jednak wyczytać to, co mam. Dziś więc parę słów o nowościach na mojej półce, a także może o kilku rzeczach które robię/do robienia w trakcie siedzenia w domu.

Zacznijmy jednak od książek! Tym razem dotarły do mnie same nowe rzeczy, nie kupowałam używanych.

·       Gar'Ingawi Wyspa Szczęśliwa. Tom 1 Oczekiwanie, Anna Borkowska – akurat gdy robiłam zakupy, na Biblioteczce Ciekawych Książek pojawił się wpis o tej. Więc uznałam, że co mi tam: to tylko 14 złotych, dorzucę do zakupu. A teraz nie wiem, co z tym cudem zrobić. Dopóki nie mam wszystkich trzech, nie mam zamiaru wystawiać powieści podzielonej na części opinii. Może sobie po prostu znajdę jeszcze jakieś stare wydanie? Zobaczymy.

·       Seryjni mordercy, Michelle Kaminsky – prebook od wydawnictwa Muza, który zamówiłam po części z myślą o pewnym radiowym projekcie, o którym z resztą będzie jeszcze później. Przeczytam, zobaczę, aczkolwiek mam pewne wątpliwości co do samej formy tej książki. Ale o tym w swoim czasie.

·       Przedksiężycowi II-III, Anny Kańtoch – właściwie główny powód moich zakupów. O tomie pierwszym już niedługo tu będzie (sprytni z resztą znajdą moją pełną opinię w sieci już teraz), ale teraz kluczowe jest to, że podobała mi się na tyle, abym kupiła dwie kolejne.

·       451° Fahrenheita, Ray Bradbury – gdy robiłam zakupy, w mojej głowie panowała kompletna pustka; jakimś cudem, nie miałam pojęcia co mam wziąć. Więc postawiłam na klasykę, której nie znam. Niedługa i mam nadzieję: dobra.

·       Bogowie muszą być szaleni, Aneta Jadowska – książka, której na stosiku nie znajdziecie, bo dotarła do mnie chwilę wcześniej. To rzecz wzięta z Czytam Pierwszy (mam punkty, to korzystam, choć nie maniakalnie). Już przeczytana, opinia niedługo się pojawi. Ale jest tak no… co tu kryć, średniawo.

Tak, podpaliła sobie wąsa z własnej woli. I tak: przez kolejną godzinę nienawidziła stołu.

Jeśli o inne rzeczy i wieści chodzi. Po pierwsze, moje ptaki dostały szelki. Iorweth się ich panicznie boi i raczej nie ma ochoty nawet przy nich pracować. Z Merą jest lepiej. Pozwala je sobie już zakładać, tylko boi się w nich poruszać i irytuje ją, że ma coś w zasięgu dzioba. Niemniej, w międzyczasie nauczyła się też klikać niczym klikier do treningu zwierząt. Może myślała, że jeśli będzie wydawać z siebie dźwięk nagradzania to smakołyki będą jej się sypać ot tak, bez zakładania strasznych szelków. Cóż.

Po drugie, jak wspominałam – „Seryjnych morderców” nie wzięłam do recenzji ot tak. Jeszcze przed całą tą kwarantanną nagrałyśmy ze studentkami kryminologii pierwszą część naszej audycji w Radiu Studenckim MORS. „Godzina zbrodni”, bo taką nosi nazwę, wyszła na razie tylko w jednym odcinku i chwilowo produkcja jest wstrzymana, ale jeśli kogoś tutaj interesuje ta tematyka to zachęcam do wysłuchania. Audycje możecie znaleźć TUTAJ. Myślę, że warto, bo dziewczyny mówią o sporej ilości ciekawych oraz ważnych tematów, a i książka w międzyczasie się przewija.

No i trzecia sprawa na koniec. Jak część z Was wie (albo i nie) od dawien dawna bawię się w gry typu Play By Forum. Gdy zaczynałam, miałam chyba jedenaście lat, więc to naprawdę nie jest w moim przypadku żadna nowość. W każdym razie, jeśli ktoś tutaj miałby ochotę w czasie kwarantanny (a może i po niej!) przenieść się do lat 50. i porzucać trochę zaklęć z „Harry’ego Pottera” zapraszam na Morsmordre. Jestem tam graczem już od ponad roku, więc w razie czego możecie się do mnie zgłaszać. Na pewno pomogę i wyjaśnię co i jak. A jak mnie nie ma tutaj to pewnie dlatego, że nie czytam, bo… biorę udział w sesjach. Mimo wszystko, prowadzenie własnych postaci czasem jest nieco bardziej emocjonujące niż czytanie historii, na których wpływu się po prostu nie ma.

By nie było wątpliwości: dalej nie przepadam za książkowym Potterem. Ale jednak gra to nie książka, a mechanika sprawia, że dziurawy świat Rowling przestaje być aż tak dziurawy.