Od 2014 do 2017 - jak zmienił się Drewniany Most?

Drewniany Most powstał w 2014 roku: dokładnie 14 kwietnia pojawił się pierwszy wpis i śmiem twierdzić, że to był ten sam dzień, w którym zawisł w sieci, choć nie dam sobie za to uciąć głowy. Istnieje już ponad trzy lata; to szmat czasu, zwłaszcza jak na bloga osoby, która właśnie dorasta i tak naprawdę ustala, co chce w życiu robić.

Od tamtego czasu sporo się zmieniło i dziś... przyszłam Wam opowiedzieć mniej więcej co, a Wy powiecie mi, czy to zmiany na lepsze, czy na gorsze.

W pierwszym wpisie zaczęłam pisać do Was tak:

„Serdecznie witam wszystkich na moim pół godziny temu założonym  blogu - nowym, własnym śmietniku, mającym pełnić funkcje integracyjną dla moich wszystkich kont na portalach, myśloodsiewni i Bóg raczy wiedzieć czego jeszcze. „

Pamiętam, że w głowie miałam właśnie mniej więcej taką wizję: DM miał informować o nowościach odnośnie mojej sieciowej działalności, przy okazji zawierając to, na co nie miałam miejsca nigdzie indziej (np. recenzje). Podejrzewałam też, że nie pożyje za długo. Wiele blogów już kasowałam – ten nie byłby więc pierwszy.

Ten pierwszy rok był rokiem dość... losowym. Sama nie wiedziałam, czego chce, publikowałam zupełnie nieregularnie. Głównie były to „recenzje” i jakieś próby robienia postów refleksyjnych i Bóg wie czego. Drewniany Most w formie przypominającej dzisiejszą zaczął się w 2015 roku. Mniej więcej od kwietnia zaczęłam publikować w miarę regularnie. Okazało się, że choć nie boję się publikować tu niczego, to jednak książkowe treści przeważają.

Forma „aktualna” pojawiła się w styczniu 2016 roku: od tamtego czasu posty są praktycznie zawsze zaplanowane na przód, tak, by pojawiały się w ilości co najmniej jednego na trzy dni. I jak na razie coś takiego mi jak najbardziej odpowiada, choć przez ostatni rok wpisy bardzo często pojawiały się co drugi dzień. Staram się, by dwie recenzje książkowe były przeplatane czymś innym i jakoś mniej więcej mi to wychodzi.

Skupmy się teraz na tym, jak zmieniły się posty. Nie będę oceniać mojego „warsztatu literackiego” – wybaczcie, nie byłabym obiektywna – a samo to, jak wyglądały. A że najłatwiej zrobić to przez obserwacje regularnej formy weźmy na tapet właśnie moje recenzenckie posty.

Pierwszą recenzją jaka pojawiła się na blogu były „Ścieżki mocy” z serii Star Wars i to właśnie na niej będę się wzorować, robić to porównanie. A więc... przejdźmy do rzeczy!

Jak zmieniły się (lub nie) wpisy od 2014 roku?

Metryczka

Uwaga, uwaga! Ciągle korzystam z tej samej bazy, co w 2014 roku! Dodałam do niej kilka punktów, czasem o jakimś dziś zapominając, ale naprawdę: to, co widzicie, to zamysł, który powstał właśnie wtedy :) Do dziś go lubię, do dziś mi odpowiada: podaje podstawowe informacje o książce, przez co nikt nie musi nigdzie grzebać w poszukiwaniu ich.

Ilustracje

W początkowych postach jedyną ilustracją do recenzji była okładka omawianej książki i cóż... utrzymywałam ten stan dłuższy czas. Wydawało mi się, że to wystarcza i jest w sumie w porządku, aż do czasu, w którym pomyślałam sobie, że hej! Może by tak pokazać ludziom, że bardziej angażuje się w bloga? Wtedy zaczęłam robić zdjęcia książkom, a gdy ich nie miałam wrzucałam (i wrzucam) na początku i najlepiej na końcu jakąś ilustracje. Początkowo były w „średnim” rozmiarze – poprzednie szablony rozciągały się, gdy dawałam większe zdjęcia. Obecnie są ustawione jako „bardzo duże”. Wydaje mi się, że blog na tym naprawdę wiele zyskał. Jest bardziej kolorowy i po prostu ciekawszy.

Układ tekstu

Gdy zaczynałam, pisałam posty w bloggerze, nie justując go. Dawało to koszmarny efekt: tekst jest mały, niekoniecznie przyjemny w odbiorze i niezbyt schludny. Obecnie pisze wszystko w Wordzie używając TNR 12 1,5 z wcięciami i justowaniem, po czym przeklejam post w docelowe miejsce. Dzięki temu wpisy wyglądają lepiej, ale ma to też swoje wady i uporczywości: jeśli moje ustawienia zniszczą się w jednym akapicie, a ja tego nie zauważę, mała tragedia jest widoczna gołym okiem :)

Poza tym zmieniłam zapisywanie tytułów. Obecnie wolę zapisywać je w cudzysłowie, które jest ładne i eleganckie. Wcześniej robiłam to kursywą, która dziś niezwykle mnie irytuje.

Cytaty

Cytaty w tekście to cały czas moja pięta Achillesowa, przynajmniej ja je tak widzę. Początkowo nie było ich wcale. W końcu, gdy je wprowadziłam, nie miały być cytatami a dłuższym fragmentem książki, z której czytelnik będzie mógł poznać styl autora i zdecydować, czy mu odpowiada. Okazało się to jednak zbyt czasochłonne, ale cóż... chce zawsze pokazać Wam chociaż krótki kawałek. Dlatego zwykle wrzucam cytat, ale że nie zaznaczam ich, często wrzucam coś z Lubimy Czytać.

Problem pojawia się, gdy książka cytatu na LC nie ma: wtedy właśnie po prostu przepisuje jakiś fragment, często – nie ukrywajmy – dość losowy.

Parę słów ode mnie...

DM zakładałam niedługi czas po zamknięciu innego „recezenckiego” bloga. Tamten, o cudownym adresie b-o-o-k-s.blog.onet.pl, zniknął z sieci po tym, jak jakaś ocenialnia skrytykowała mnie, podając za argument między innymi fakt, że więcej pisałam o tym, jak książka do mnie dotarła, a nie jaka jest. Dlatego na nowym blogu miałam zamiar to poprawić. Przed samą recenzją miało pojawić się „parę słów ode mnie” z których mieliście się dowiedzieć, jaki mam stosunek do książki.

Jak część z Was pewnie wie, ta forma zniknęła z DM niedawno. Z czasem okazało się, że książek jest tyle, że zwykle mogę powiedzieć o niej jedno zdanie, czy słowo, a nawet, jeśli jest tego więcej jestem w stanie wpleść to w treść recenzji. Ta forma zaczęła mnie niezwykle męczyć, dlatego postanowiłam ją niedawno zmienić :)

  

Tytuł

Początkowo tytuł recenzji to był tylko tytuł książki. Obecnie dodaje do niego kilka dodatkowych słów, co czasem niemiłosiernie mnie męczy i nie zawsze mi wychodzi, ale na pewno ćwiczy moją kreatywność i wgląda lepiej, niż sama nazwa książki, dlatego nie rezygnuje z aktualnie przyjętej formy.

Zmieniło się wiele, ale nie wszystko

Tak jak na początku, tak i teraz DM to przede wszystkim moja myślodsiewnia. I tak jak wtedy, tak i teraz blog to nie jest moje miejsce pracy. Ma mnie odstresować i zabawić. Dlatego współprac mam jak kot napłakał, a i konkursów nie organizuje: musiałabym mieć najpierw sponsora, a dopóki takowy sam nie zapuka do drzwi ja nikogo szukać nie mam ochoty. Kilkukrotnie próbowałam, ale ostatecznie uznawałam, że w sumie... nie chce mi się. Mam co czytać, mam o czym pisać, a mi do szczęścia to wystarcza :D

Jak widzicie, pod względem konstrukcji postu zmieniło się bardzo dużo. Wkładam teraz zdecydowanie więcej czasu i starań, by wpisy wyglądały w miarę ładnie i bym sama przynajmniej się ich nie wstydziła. Obecnie coraz mniej boję się „zmian” – początkowo nad każdą drobną zmianą myślałam tydzień. Teraz jeśli coś mnie irytuje po prostu znika, lub zmienia się. Mam nadzieję, że Wam to także odpowiada.

Co Wy sądzicie o zmianach na DM w ciągu tych lat? Jak myślicie, co należałoby jeszcze zmienić, czy poprawić? No i jak to wygląda na Waszych blogach?